یک مطالعه جدید از دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد نشان می دهد که سازماندهی مغز بین پسران و دختران مبتلا به اوتیسم متفاوت است.
به گزارش مدیکال نت نیوز، این تفاوت ها که با تجزیه و تحلیل صدها اسکن مغز و استفاده از روش های مبتنی بر هوش مصنوعی مشخص شده اند، مختص اوتیسم هستند. به گفته محققان، این مطالعه ممکن است توضیح دهد که چرا علائم اوتیسم در دختران و پسران متفاوت است و ممکن است راه را برای تشخیص بهتر هموار کند.
اوتیسم اختلالی است که افراد بیشتری را تحت تاثیر قرار می دهد. کودکان مبتلا به اوتیسم دارای نقص های اجتماعی و ارتباطی هستند، علایق محدودی از خود نشان می دهند و رفتارهای تکراری دارند. این اختلال در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است و بیشتر مطالعات در مورد اوتیسم بر روی مردان متمرکز شده است.
کاوستوب سوپکار، محقق ارشد این پروژه گفت: «وقتی بیماری به روشی جانبدارانه توصیف می‌شود، روش‌های تشخیصی مغرضانه هستند. این مطالعه نشان می دهد که ما باید متفاوت فکر کنیم.
وینود منون، یکی از محققان این پروژه گفت: ما تفاوت های قابل توجهی را بین مغز پسران و دختران مبتلا به اوتیسم شناسایی کردیم و پیش بینی های فردی در مورد علائم بالینی در دختران انجام دادیم. می دانیم که استتار علائم یک چالش بزرگ در تشخیص اوتیسم در دختران است که منجر به تاخیر در تشخیص و درمان می شود.
به گفته محققان، دختران مبتلا به اوتیسم نسبت به پسران رفتارهای تکراری کمتری دارند که می تواند منجر به تاخیر در تشخیص بیماری شود.
لارنس فانگ، یکی از محققین این پروژه، گفت: «دانستن اینکه مردان و زنان رفتاری و عصبی یکسان نیستند، بسیار متقاعدکننده است و اگر بتوان درمان را در زمان مناسب انجام داد، تفاوت زیادی وجود دارد. به عنوان مثال، کودکان مبتلا به اوتیسم که مداخلات زبانی اولیه را دریافت می‌کنند، نسبت به سایرین احتمال بیشتری برای رشد زبان دارند.
این مطالعه اسکن مغز 773 کودک مبتلا به اوتیسم را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد که از این تعداد 637 پسر و 136 دختر بودند. سوپکار گفت: «جمع‌آوری داده‌های کافی برای گنجاندن تعداد قابل توجهی از دختران در این مطالعه یک چالش بود.
عملکرد عالی پسران در پایگاه داده های اسکن مغز نیز یک چالش ریاضی است. روش‌های آماری استاندارد مورد استفاده برای یافتن تفاوت‌های بین گروه‌ها مستلزم آن است که اندازه گروه‌ها تقریباً برابر باشد. این روش ها که اساس روش های مبتنی بر یادگیری ماشینی هستند، نمی توانند با شرایط واقعی سازگار شوند.
فانگ گفت: “اگر درمان در زمان مناسب انجام شود، تفاوت زیادی ایجاد خواهد شد.” به عنوان مثال، کودکان مبتلا به اوتیسم که مداخلات زبانی اولیه را دریافت می کنند، بیشتر از سایرین به رشد زبان می پردازند و مجبور به ادامه بازی نخواهند بود. وقتی این بچه ها بزرگ شوند، اگر نتوانند خودشان را به خوبی بیان کنند، در زمینه های مختلف عقب می مانند.
انتهای پیام/*
(1 بار بازدید شده، 1 بازدید امروز)
لینک کوتاه: https://andishemoaser.ir/?p=1277644